БІЯГРАФІЯ Ў ІНТЭРНЭЦЕ

Подробности: Опубликовано: 28.05.2015 22:49; Автор: Анищенко Евгений Константинович; Просмотров: 2704

Электронная энцыклапедыя ВКЛ

Анішчанка Яўген Канстанцінавіч (нар. 27.10.1955, в. Бранцава Аршанскага р-на), беларускі гісторык. Кандыдат гістарычных навук (1989).

Вучыўся ў БДУ (1973—1978). У 1978—1979 і 1981—1983 выкладаў у сярэдніх навучальных установах. У 1982 часова працаваў у Інстытуце гісторыі АН БССР мастаком. У 1983—1985 працаваў выкладчыкам у Мінскім інстытуце культуры. У 1985—2007 у Інстытуце гісторыі АН БССР (з 1991 — НАН Беларусі): у 1985—1986 старшы лабарант, у 1986—1989 аспірант, у 1989—1992 малодшы навуковы супрацоўнік, у 1992—1993 навуковы супрацоўнік, у 1993—2007 старшы навуковы супрацоўнік. У 1989 абараніў кандыдацкую дысертацыю па тэме «Земельные отношения в Восточной Белоруссии во второй половине XVIII—начале XIX в.в.» (навуковы кіраўнік У.І.Мялешка), у 2004 — доктарскую дысертацыю па тэме «Палітычная гісторыя Беларусі ў часы падзелу Рэчы Паспалітай» (не зацверджана ВАКам). У 2007—2009 працаваў у Нацыянальным гістарычным архіве Беларусі (у 2007—2008 галоўны архівіст, у 2008—2009 вядучы навуковы супрацоўнік). У 2009—2010 працаваў у Беларускім дзяржаўным эканамічным універсітэце. У 2010—2013 працаваў у Інстытуце парламентарызму і прадпрымальніцтва (у 2010—2013 дацэнт кафедры права, у 2012—2013 дацэнт кафедры паліталогіі). З 2013 працуе ў Беларускім дзяржаўным медыцынскім універсітэце (дацэнт кафедры грамадскага здароўя і аховы здароўя).

Даследуе сацыяльна-палітычныя працэсы на Беларусі перыяду падзелаў Рэчы Паспалітай і далучэння беларускіх зямель да Расійскай імперыі (18—1-я палова 19 ст.).

Аўтар карт у атласах: «Гістарычны атлас Беларусі. Т. 1. Беларусь ад старажытных часоў да канца XVIII ст.» (Варшава, 2008), «Вялікі гістарычны атлас Беларусі у 4-х тамах» (т. 2. Мн.: Белкартаграфія, 2013).

Працы:

Анішчанка Я.К. Генеральнае межаванне на Беларусі. Мн.: Беларуская навука, 1996. 166 с.

Анішчанка Я.К. Беларусь у часы Кацярыны II (1772—1796 гады). Мн.: Веды, 1998. 211 с.

Анищенко Е.К. Черта оседлости. (Белорусская синагога в царствование Екатерины II). Мн.: Арти-Фекс, 1998. 159 с.

Восстание и война 1794 г. в Литовской провинции (по документам российских архивов) / Составление, редакция и предисловие Е.К.Анищенко. М.: ЧеРо, 2000. 175 с.

Восстание и война 1794 г. в Литовской провинции. (По документам архивов Москвы и Минска) / Составление, редакция и предисловие Е.К.Анищенко. Мн.: Молодежное научное общество, 2001. 209 с.

Анищенко Е. Евреи Белорусской губернии. Исторический очерк и документы. Минск: Пейто, 2002. 341 с.

Стогн. Паўстанне і вайна 1794 года ў Літоўскай правінцыі. Дакументы / Пад рэд. Я.Анішчанкі. Мн.: Пейто, 2002. 207 с.

Анішчанка Я.К. Генеральнае межаванне ў Беларусі. Дапаўненне да кнігі «Генеральнае межаванне ў Беларусі”. Горкі; Магілёў, 2002. 120 с.

Анішчанка Я.К. Інкарпарацыя. Літоўская правінцыя ў падзелах Рэчы Паспалітай. Мн.: Хурсік, 2003. 469 с.

Анішчанка Я. Збор твораў у шасці тамах. Т. 1. Камісары Касцюшкі. Дакументы паўстання 1794 г. у Літоўскай правінцыі. Укладанне, рэдакцыя, прадмова. Мн.: Выдавец Віктар Хурсік, 2004. 363 с.

Анішчанка Я. Збор твораў у шасці тамах. Т. 2. Імем Айчыны. Дакументы паўстання 1794 г. у Літоўскай правінцыі. Укладанне, рэдакцыя, прадмова. Мн.: Выдавец Віктар Хурсік, 2004. 233 с.

Анішчанка Я. Збор твораў у шасці тамах. Т. 3. СССР. Святы саюз свабодных рыцараў. Дакументы паўстання 1794 г. у Літоўскай правінцыі. Укладанне, рэдакцыя, прадмова. Мн.: Выдавец Віктар Хурсік, 2006. 306 с.

Анішчанка Я. Збор твораў у шасці тамах. Т. 4. Ураднікі беларускіх земляў ВКЛ пры Станіславе Панятоўскім. Спісы на рускай мове. Укладанне, рэдакцыя, прадмова. Мн.: Выдавец Віктар Хурсік, 2008. 531 с.

Анішчанка Я. Збор твораў у шасці тамах. Т. 5. Абывацелі правінцыі. Інструкцыі шляхецкіх сеймікаў беларускіх земляў ВКЛ (Літоўскай правінцыі) канца XVIII ст. Зборнік дакументаў. Укладанне, рэдакцыя, прадмова. Мн.: Выд. В.Хурсік, 2009. 531 с.

Анішчанка Я. Збор твораў у шасці тамах. Т. 6. Ураднікі беларускіх земляў ВКЛ у першай палове XVIII ст. Спісы на рускай мове. Укладанне, рэдакцыя, прадмова. Мн.: Выдавец Віктар Хурсік, 2010. 392 с.

Deputaci Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego (1697—1794). Spis / Pod redakcją Andrzeja Rachuby opracowali Andrzej Rachuba i Przemysław P. Romaniuk przy współpracy Andreja Macuka i Jewgienija Aniszczenki. Warszawa: DiG, 2004. 448 s.

Уланов В. Волочная помера и устава и ее значение в истории Литовско-Русского государства / Под редакцией Е.Анищенко. Минск: Издатель В.Хурсик, 2005. 253 с.

Анішчанка Я. Палітычная гісторыя ў часы падзелу Рэчы Паспалітай. Доктарская дысертацыя. Мн.: Выдавец В.Хурсік, 2006. 254 с.

Анішчанка Я. Народжаны рабалепнічаць. Беларускія землі пры першым падзеле Рэчы Паспалітай. Мн.: Выдавец Віктар Хурсік, 2007. 450 с.

Часовая мінская газета. 1812 год. Пераклад з польскай мовы / Агульная рэдакцыя, пераклад з польскага, персаналіі і пасляслоўе Я.Анішчанкі. Мн.: Выдавец Віктар Хурсік, 2008. 182 с.

Эвакуацыя апазіцыі. Апошні год дзейнасці Вярхоўнага Савета Беларусі 12-га склікання ў друку і ўспамінах дэпутатаў / Укладанне і агульная рэдакцыя кандыдата гістарычных навук Яўгена Анішчанкі. Мінск: Воля, 2008. 409 с.

Анищенко Е. Сторона неприкаянная. Книга об утрате нашей вольности. Мн.: ВыдавецтваВіктараХурсіка, 2009. 474 с.

Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy. Tom II. Województwo trockie. XIV—XVIII wiek / Pod redakcją Andrzeja Rachuby. Opacowali Henryk Lulewicz, Andrzej Rachuba, Przemysław P. Romaniuk, Andrzej Haratym przy współpracy Andreja Macuka i Jaugiena Aniszczanki. Warszawa: DiG, 2009. 687 s.

АнішчанкаЯ. УраднікібеларускіхземляўРасійскайімперыінарубяжы XVIII—ХІХстст. Спісы на рускай мове. Укладанне, рэдакцыя, прадмова. Мн.: Выд. В.Хурсік, 2011. 391 с.

Анищенко Е. Шляхта Брестского воеводства. Список. XVIII ст. Мн.: Издательство Виктора Хурсика, 2011. 235 с.

Анищенко Е. Шляхта Волковысского повета. Список XVIII в. Мн.: Издательство Виктора Хурсика, 2012. 254 с.

Анищенко Е. Шляхта Слонимского повета. Список XVIII ст. Мн.: Издатель Виктор Хурсик, 2012. 240 с.

Анищенко Е. Шляхта Лидского повета. Список XVIII ст. Минск: Издательство Виктора Хурсика, 2013. 309 с.

Анищенко Е. Шляхта Мстиславского воеводства. Список XVIII ст. Мн.: Издатель Виктор Хурсик, 2013. 305 с.

Анищенко Е. Шляхта Мозырского повета. Список XVIII в. Мн.: Издатель Виктор Хурсик, 2015. 316 с.

Падрабязнасці:

Я аднолькава добра маляваў Леніна і калгаснага каня, але вырашыў заняцца гісторыяй. [Інтэрв’ю з Я.Анішчанкам] // Краязнаўчая газета. 2004. Май. № 19 (36). С. 6.

Корзенко Г.В. Историки Беларуси в начале ХХI столетия. Биобиблиографический справочник. Мн.: Белорусская наука, 2007. С. 14.

Институт истории НАН Беларуси в лицах. 1929—2008 гг. Биобиблиографический справочник. Мн.: Беларуская навука, 2008. С. 111, 371, 386, 391.

Институт истории НАН Беларуси 1929—2009. Мн.: Беларуская навука, 2009. С. 403.

В Имхонет

Анищенко Евгений Константинович (род. 27.10.1955, д. Брянцево Оршанского р-на), белорусский историк. Кандидат исторических наук (1989).

Учился в Республиканской школе-интернат по музыке и изоискусству по классу живописи (1768--1973). С отличием закончил исторический факультет Белорусского государственного университета в г. Минске (1973—1978). В 1978—1979 и 1981—1983 работал учителем истории, рисования и черчения в трех средних общеобразовательных школах г. Минска. В 1982 временно работал в Институте истории АН БССР художником, в 1983—1985 преподавателем в Минском Институте культуры. Между 1985—2007 гг.—в Институте истории АН БССР (с 1991 — НАН Беларуси): в 1985—1986 старший лаборант, в 1986—1989 аспирант, 1989—1992 младший научный сотрудник, в 1992—1993 научный сотрудник, в 1993—2007 старший научный сотрудник. В 1989 защитил там кандидатскую диссертацию по теме «Земельные отношения в Восточной Белоруссии во второй половине XVIII—начале XIX в.в.» (научный руководитель В. И.Мелешко), в 2004 — докторскую дисертацию по теме «Политическая история Беларуси во времена раздела Речи Посполитой» (не утверждена ВАКом). В 2007—2009 работал в Национальном историческом архиве Беларуси (в 2007—2008 главный архивист, в 2008—2009 ведущий научный сотрудник). В 2009—2010 работал дворником в Белорусском государственном экономическом университете, между 2010—2013 –в Институте парламентаризма и предпринимательства (в 2010—2013 доцент кафедры права, в 2012—2013 доцент кафедры политологиии). С 2013 является доцентом кафедры общественного здоровья и здравоохранения в Белорусском государственном медицинском университете.

Исследует социально-политические процессы на Беларуси периода разделов Речи Посполитой и присоединения белорусских земель к Российской империи (18—1-я половина 19 ст.). Имеет более 400 публикаций разного исторического жанра, в том числе 27 книг без соавторства.

Один из авторов книг: «Нарысы гісторыі Беларусі» (ч. 1, Мн.: Беларусь, 1994), «Гісторыя сялянства Беларусі» (т. 1, Мн.: Беларуская навука, 1997), «Витебская губерния: государственные, религиозные и общественные учреждения (1802—1917)» (Мн.: БелНИИДАД, 2009), «Могилевская губерния. Государственные, религиозные и общественные учреждения (1772—1917)» (Мн.: Беларусь, 2014); DeputaciTrybunałuGłównegoWielkiegoKsięstwaLitewskiego (1697—1794). Spis / Pod redakcją Andrzeja Rachuby opracowali Andrzej Rachuba i Przemysław P. Romaniuk przy współpracy Andreja Macuka i Jewgienija Aniszczenki. Warszawa: DiG, 2004. 448 s.; Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy. Tom II. Województwo trockie. XIV—XVIII wiek / Pod redakcją Andrzeja Rachuby. Opacowali Henryk Lulewicz, Andrzej Rachuba, Przemysław P. Romaniuk, Andrzej Haratym przy współpracy Andreja Macuka i Jaugiena Aniszczanki. Warszawa: DiG, 2009. 687 s.

Автор карт в атласах: «Гістарычны атлас Беларусі. Т. 1. Беларусь ад старажытных часоў да канца XVIII ст.» (Варшава, 2008), «Вялікі гістарычны атлас Беларусі у 4-х тамах» (т. 2. Мн.: Белкартаграфія, 2013).

З Вікіпедыі

Анішчанка Яўген Канстанцінавіч (нар. 27.10.1955, в. Бранцава Аршанскага р-на),. кандыдат гістарычных навук (1989).

Бацька—Канстанцін Дзянісавіч (аграном), маці-Ганна Рыгораўна (калгасніца). Вучыўся ў бранцаўскай 8-гадовай школе да 1963 г., пасля чаго --. ў Рэспубліканскай школе-інтэрнат па музыцы і выяўленчаму мастацтву у адным класе разам з вядомымі мастакамі Смаляк Андрэем, Ціханаў Віктарам, Ісачоў Аляксандрам. Настаўнікамі жывапісу і малюнку былі Свентахоўскі Пётр Уладзіміравіч і яго жонка Валянціна Міхайлаўна.

У 1973—1978 гг. вучыўся на гістфаку БДУ, які закончыў з чырвоным дыпломам і рэкамендацыяй у аспірантуру. Паміж 1978 і 1979 гг. настаўнічаў у Пальмінскай СШ Гарадокскага раёна, затым у 1981—1983 гг. працаваў настаўнікам гісторыі і чарчэння ў СШ № 116, 73 і 43 г. Мінска. У 1982 часова працаваў у музеі Інстытута гісторыі АН БССР мастаком. З 1985 г. стала працаваў у Інстытуце гісторыі АН БССР, дзе займаў пасады старшага лабаранта (1985—1986 гг.), малодшага навуковага супрацоўніка (1989—1992 гг.), навуковага супрацоўніка (1992), старшага навуковага супрацоўніка (1993—2007 гг.).

З 1986 аспірант Інстытута гісторыі, дзе ў 1989 абараніў кандыдацкую дысертацыю па тэме «Земельные отношения в Восточной Белоруссии во второй половине XVIII—начале XIX в.в.» (навуковы кіраўнік В.І.Мялешка), а ў 2004 у універсітэце імя М. Танка— доктарскую дысертацыю па тэме «Палітычная гісторыя Беларусі ў часы падзелу Рэчы Паспалітай» (не зацверджана ВАКам).

Прэзідыум ВАК назваў усе вывады дысертацыі Анішчанкі неабгрунтаванымі, хаця на той момант у друку не было адмоўных водгукаў на выданні гісторыка, а вядучыя спецыялісты па тэме яго доследаў—С. Зялінская з Польшчы і У. Носаў з Масквы—далі станоўчыя характарыстыкі на дысертацыю. Неадэкватнасць заключэння ВАК у СМІ расцанілі як некваліфікаванае і ідэалагічна прадузятае. (Оргіш В. Інкарпарацыя або як адгукаецца палітычная гісторыя Беларусі ў сучасным жыцці // Народная Воля. 2-3 сакавіка 2005 г.)

Паміж 2007—2009 гг. працаваў у Нацыянальным гістарычным архіве Беларусі (у 2007—2008 галоўны архівіст, у 2008—2009 вядучы навуковы супрацоўнік). У 2009—2010 гг. працаваў дворнікам у Беларускім дзяржаўным эканамічным універсітэце. У 2010—2013 працаваў у Інстытуце парламентарызму і прадпрымальніцтва (у 2010—2012 дацэнт кафедры права, у 2012—2013 дацэнт кафедры паліталогіі). З 2013 г дацэнт кафедры грамадскага здароўя і аховы здароўя Беларускага дзяржаўнага медыцынскага універсітэта.

Жонкі Корзун Людміла, Груша Святлана, зараз з 2004 г.-- Ажгірэй Аліна. Мае сыноў Дзяніса (1979) і Аляксандра (1980). Браты Мікалай і Аляксандр, сёстры Зоя і Таіса.

Адзін з аўтараў кніг: «Нарысы гісторыі Беларусі» (ч. 1, Мн.: Беларусь, 1994), «Гісторыя сялянства Беларусі» (т. 1, Мн.: Беларуская навука, 1997), «Витебская губерния: государственные, религиозные и общественные учреждения (1802—1917)» (Мн.: БелНИИДАД, 2009), «Могилевская губерния. Государственные, религиозные и общественные учреждения (1772—1917)» (Мн.: Беларусь, 2014). DeputaciTrybunałuGłównegoWielkiegoKsięstwaLitewskiego (1697—1794). Spis / Pod redakcją Andrzeja Rachuby opracowali Andrzej Rachuba i Przemysław P. Romaniuk przy współpracy Andreja Macuka i Jewgienija Aniszczenki. Warszawa: DiG, 2004. 448 s.; Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy. Tom II. Województwo trockie. XIV—XVIII wiek / Pod redakcją Andrzeja Rachuby. Opacowali Henryk Lulewicz, Andrzej Rachuba, Przemysław P. Romaniuk, Andrzej Haratym przy współpracy Andreja Macuka i Jaugiena Aniszczanki. Warszawa: DiG, 2009. 687 s.

Аўтар карт у атласах: «Гістарычны атлас Беларусі. Т. 1. Беларусь ад старажытных часоў да канца XVIII ст.» (Варшава, 2008), «Вялікі гістарычны атлас Беларусі у 4-х тамах».

Мае больш за 400 публікацый, у тым ліку 27 кніг без сааўтарства.